مرداد و شهریور 91

نمیدونم از کجا شروع کنم از روی عکسها چیزهایی که یادم میاد رو مینویسم

با 1 هفته تاخیر واکسن 18 ماهگی رایان رو زدیم انقدری که توی این واکسن استرس داشتم تو واکسنهای دیگه نداشتم چون شنیده بودم از درد پا نمیتونن بچه ها راه برن .

ولی مثه بقیه واکسنها که هیچ وقت اذیت نشدیم بود و نه دردی داشت و نه تب بالا یه کوچولو تب داشت که نگران کننده نبود بدن آدمها با هم فرق میکنه و آستانه درد آدمها با هم منفاوته اینه

چند روز بعد از واکسن یه سفر به فریدون کنار ویلای دوستمون دعوت شدیم همونایی که یه دختر خوب به اسم پانته آ داشتنهاااااا منم که مطمئن بودیم خوش میگذزه چمدون رو بستم و راهی شدیم

برای اولین بار بدون نیروی کمکی با رایان و واقعا مسافرت خوبی بود

شب اول به منزل یکی از دوست داشتنی ترین دوستم که مثه خواهرم به من نزدیکه زهرا رفتیم بعد از تیر 89 که عروسیش بود ندیده بودمش . انقدر اون شب برام لذت بخش بود که هنوزم حسش برام سخت نیست . همسر مهربون و خیلی خوبی هم داره و البته یه نینی تو راهی

روز بعدش رفتیم به ویلای بسیار زبیا دوستمون که هم استخر داشت هم بلییارد و کلی وسایل تفریح

کلی آب بازی میکردیم و بعدش 3 ساعت میخوابیدیم و کنار دریا میرفتیم و خوش گذرونی اینها به کنار

رایان که به ما کاری نداشت و عاشق پانته آ بود یه دنیا می ارزید

شن بازی کنار دریا تو شب خیلی مزه داد , حتی یه جا رفت کمک چند تا پسر کوچولو که داشتن شنها رو میریختم تو یه بطری آب

بعدش هم که یه پیش دستی هندونه حسابی چسبید

و باز هم کنار دریا و شن بازی ولی تو روز

انقدر این پستم طول کشید تا بزارم یادم رفته چه خصوصیتهایی از رایان رو تعریف کردیم اگه تکراری بود دیگه ببخشین

عاشقه اینه که کفش و دمپایی بزرگترها رو پاش کنه و راه بره

هنوزم به پارک علاقه داره و بیشتر از پارک بیرون رفتن رو دوست داره شده تا دم سوپری بریم هم خوشحال میشه منم مدتیه از خواب که بیدار میشیم میبرمش بیرون و قدم میزنیم بعدش خیلی با میل بیشتری صبحانه یا ناهار میخوره .

هنوزم خوب غذا میخوره و منو بایت نخوردن حرص نمیده البته من هم با شیوه های مختف بهش غذا میدهم گاهی روی میز مینشینیم و تابلوها و عکسهای رو دیوار رو براش توضیح میدهم و غذا بهش میدهم گاهی وقتی حوصله داشته باشم روی زمین سفره میندازیم و بهش یاد میدهم که کمک کنه و سفره رو بچینه و گاهی هم 2 3 تا عروسک میاریم و به اونها هم غذا میدیم که بزرگ بشن و قوی بشن

یاد گرفته خوب غذا رو میجوه و هر شب مسواک میزنیم البته اگه هر باز بریم توالت بگم مسواک بزنیم نه نمیگه مثه یه بازی جذاب براش میمونه

هنوزم عاشقه توپ و فوتباله

پیش میاد یه کارتونی نظرش رو جذب کنه ولی بیشتر برنامه هایی که توش موسیقی داره رو دوست داره و تازگیها هم عمو پورنگ رو میبینه منم که ظبط میکنم و وقتی میبینم داره کلافه میشه و منم کلافه میکنم زودی براش میزارم و به خودم آنتراک میدم

از اینکه با گوشی و هدفون هم موسیقی گوش کنه لذت میبره , وقتی تو ماشین آهنگی رو دوست نداشته باشه به بابا رضا اشاره میکنه که عوضش کنه

وقتی کاری میکنه یا چیزی رو برمیداره و میخواد به ما بفهمونه که نباید به من چیزی بگین اخم میکنه در واقع ادای ما رو در میاره

وقتی همه بخندن یا هیجانی نشون بدهن از خودشون رایان هم همون کار رو میکنه کلا مثه نمیدونم چی تقلید میکنه

وقتی میخواد قایم بشه یا میره تو کابینت میشینه یا توی کمد دیواری وقتی هم ما پیداش میکنیم چنان ذوقی میکنه که ما ذوق زده میشیم

لثه هاشم به شدت خارش داره و مدام میخواد گاز بگیره , کین بی بی آرومش میکنه ولی هر لحظه که نمیشه براش بزنم

 وسایل منو از دیگران کاملا تشخیص میده و هیچ احدی حتی باباش حق نداره بهش دست بزنه

تلفن و موبایل رو برمیداره و بلند بلند حرف میزنه و گاهی از پشت تلفن کلمه هایی که یاد گرفته رو تکرار میکنه

بعد از شونه کردن موهاش یا عوض کردن لباسهاش خودشو جلوی آینه نگاه میکنه

و اینکه واقعا مثه اینکه شانس آوردم رایان بازی با اسباب بازی رو دوست داره

حرف آخر اینکه رایان بیدار شد و باید برم

خوشحالم که بالاخره آپدیت شدیم